____ایستگاه سوم

پیش تر به خودش هم گفته بودم ...من با خیلی ها عاشقیت داشتم...از دختر قصاب همسایه مان که توی کوچه با هم قایم باشک بازی میکردیم گرفته ....تا این آخری ها دوست مجازیم که ندیده یک دل نه صد دل عاشقش شده بودم....ولی همه را خراب کردم...دست نزده پژمرده میشدند... نرسیده دور میشدند... نرفته فتح میشدند... نچشیده بی مزه میشدند... پیش تر به خودش هم گفته بودم دیگر تا آخر فقط خودش... ولی نمیدانم چرا نگفتم که این تا آخر خودش نه آن تا آخر خودت است .... نه این است که مثل دستمال دست مالت کنم و بعد بندازمت دور .... نه اینکه خرابت کنم .... نمیدانم چرا نگفتم .... شاید گفتم و او باز فکر کرد که دارم موضوع را میپیچانم.... من که نپیچاندم ولی او اینهو قرقره سر خود پیچانده شد و بعد هم نه گذاشت نه برداشت هر چه خواست حوالمان کرد ....که من میدانم همه ی شما همینطوری هستید...که اول با احساسات آدم بازی میکنید و سر به زنگاه دست آدم را میگذارید توی پوست گردو... که اصلا تو میدانستی من از خیانت متنفرم .... میخواستی اینجوری مرا دیوانه بکنی....که فکر کردی ....که من محکم تر از اینم که از جغله ای مثل تو بخورم....که بهش بگو....هر هرزه ای که هست.... که بگو خوب کسی را نظر کرده,یکی یه دونه ,عزیز خونه....بگو که ....بغضش ترکید و دیگر نتوانست حرف بزند....هر چه گفتم کسی نیست به خرجش نرفت که نرفت ....شاید نخواست که برود ....ولی من گفتم که تا آخر فقط خودش.... ولی نمیدانم چرا نگفتم این تا آخر خودش نه آن تا آخر خودت است ....

پی نوشت: بادبادک را با اینکه دوست میداری رهایش میکنی تا برود....هر چه دورتر میشود تو دوسترش میداری .... دستمالیش نمیکنی .... رهایش میکنی .....تا دوسترش بداری....